Zmierzch Antropocenu

Zbrojownia Sztuki ASP Gdańsk kurator: Grzegorz Klaman, współpraca Piotr T. Mosur

Udział biorą ,artystki /artyści:  Natalia Balska, Error Bistro,  Michał Brzeźiński, Tatiana Czekalska i  Leszek Golec, Justyna Górowska i Pat Guzik, Katarzyna Filarska, Elvin Flamingo+ Jowita Nowakowska - Gołacka, , Natalia Hirsz, Daria Jelonek,Grzegorz Klaman, Jarosław Kozakiewicz,  Joanna Krajewska, Daria Lelonek, RobertB.Lisek, Artur Malewski,  Angelika Markul, Teresa Murak, Zbigniew Oksiuta, Kaja Pilch, Diana Ronberg,  Maciej Śmietański, Karolina Sulich, Oliwia Thomas, Aleksandra Witulska, Monika Zawadzki, Karolina Żyniewicz

Interesuje nas , w jaki sposób intuicja artysty może wpływać na formowanie problemów,w które wsłuchać i wpatrzyć powinni sie naukowcy. Poszukujemy zarówno sztuki, która prezentuje dane empiryczne w sposób angażujący publiczność, jak i takiej, która wyławia pytania oraz hipotezy warte naukowego zbadania.
Jim Cummings

• Wystawa ZMIERZCH ANTROPOCENU kieruje naszą uwagę na dynamikę zmian w relacji człowiek-artysta/nie ludzki/środowisko. Niestabilność ustanowionych podziałów,
  instrumentalna teoria technologii wywiedziona od ludzkiej supremacyjnej aktywnościprzesłania nam pojawiające się nowe sytuacje twórczo naruszające diadę podmiot-przedmiot
  splatając je w hybrydyczny nieprzewidywalny stan współzależności. Ponownie powinniśmy przemyśleć status zarówno tego co biologiczne-cielesne oraz tego co informacyjne-
  technologiczne. Biomedia kierują nas na pozycje nieredukowalnej obecności technologii i bytów biologicznych – ta oparta na niekonfrontacyjnej postawie koncepcja otwiera nas na zdarzenia etyczne i estetyczne bez uprzedzającej kulturowej i humanistycznej matrycy. Gest (kreacji) wolnego podmiotu jest gestem mediacji, ale w sieci zróżnicowanych bytów. Jednocześnie wątpliwy jako gest osadzony w tradycji sztuki utrwalający repetetywne opresyjne reprezentacje. Bliższe naszej perspektywie są procesy zachodzące w obszarze sztuki generatywnej przepracowującej odejście od zbiorów reguł i algorytmów do wielokrotnie złożonych zmiennych form i nieprzewidywalnych procesów zbliżonych w swej konstrukcji do procesów zachodzących w naturalnym środowisku. Zjawiska te przemieszczają sprawczość i kreatywność w postludzką technosferę zdejmując z niej demoniczną złowrogą kurtynę. Synergia tych obszarów uwalnia kreatywne sprzężenie pomiędzy ludzką wyobraźnią a samodoskonalącą się strukturą maszynową nabywającą swoistą ewolucyjną adaptywność.
  Powinowactwa mechanizmów generatywnych, Artificial Life i estetyki obliczeniowej mieszczą się w tak zwanej Trzeciej Kulturze integrując je w transdyscyplinarnym polu. Jeśli porzucimy te relacje i zawrócimy z drogi dążenia do współegzystencji bytów nieludzkich, środowiska, sztucznej inteligencji
• i ludzi nasza jedyna ostoja Natura pozbawi na  oparcia, Antropocen stanie sie naszym ostatnim rozdziałem.